Rozdział 41

Co kilka sekund wybuch śmiechu. Ze Zbyszkiem to idzie się pośmiać. Dowcipniś.

-Dobra, to ja trochę opowiedziałem teraz wasza kolej - spoważniał.

-Hmm, ale co tu opowiadać? Nic ciekawego, stara bieda, jak to się mówi.

-Kiedy mały Kubiaczek? - uniósł brwi, a ja spojrzałam na Michała.

-Nie prędko - odezwałam się. - Z nim to ciężko wytrzymać - wskazałam palcem na męża.

-Ale gdzie? W łóżku? - zażartował Zbysiu.

-Ha! Wszędzie - puściłam mu oczko.

-Dzik jest dziki... - uśmiechnął się do przyjmującego. Kolejna dawka śmiechu. Jak ja uwielbiam tego człowieka!

-Ogólnie to jest dobrze - powiedziałam pół prawdę, a zarazem pół kłamstwo. Przecież nie będę mówić Zbyszkowi, co się ostatnio wydarzyło. - A pro po, skoro mówisz nam tu o dzidziusiu to czemu sam się nie weźmiesz? - wyszczerzyłam zęby. 

-Skąd wiesz, mała? 

-Nie poruszył byś tematu - spojrzałam w jego zielone tęczówki.

-Oj tam, oj tam.

-Ta, oj tam, oj tam jako odpowiedz na wszystko?

-Pogadamy za jakiś czas. Jak Wam się tu mieszka?

-O wiele lepiej niż w bloku, nikt ci nad głową nie przesuwa mebli, nie krzyczy czy nawet nie jęczy w nocy - udzielił się Michał.

-Zgadza się - potwierdziłam.

-To dobrze, a właśnie! Zapomniałem! Poczekajcie chwilkę skoczę tylko do auta. - przytaknęliśmy głowami, a Bartman szybkim krokiem skierował się do wyjścia. Usłyszałam jak zamknął drzwi. Mój wzrok od razu został przeniesiony na męża.

-Po co on..?

-Skąd mam wiedzieć? - wyszeptałam.

-Już się boję. A tak w ogóle Kochanie, uwielbiam Cię w tej sukience - wypowiedział, a drzwi się otworzyły. Zbyszek trzymał coś za plecami. 

Ustałam na równe nogi i popatrzyłam na niego.

-Wiem, że miałaś ostatnio urodziny i tak postanowiłem, że kupię Ci coś... - zza pleców ujrzałam ładnie zapakowany prezent. 

-Nie musiałeś...

-Musiałem, musiałem. Proszę - wręczył mi paczkę. 

-Dziękuję - odstawiłam go na podłogę i przytuliłam przyjaciela.

-Nie tul się tylko otwieraj. Mam nadzieję, że ci się spodoba.

Rozerwałam papier, który znajdował się na paczuszce i zaraz dorwałam się do środka. Co tam było? Książka Harlan'a Coben'a - "Tylko jedno spojrzenie". Uśmiech zagościł na mojej twarzy.

-Polowałam na tą książkę dobry miesiąc. Jesteś kochany - mówiłam.

-Tam jest coś jeszcze - założył ręce na piersi, a ja spojrzałam na Michała, który bacznie wszystko obserwował.

Dalej znalazłam album. Otworzyłam go.

-Nasze zdjęcia z wakacji! Wspaniała pamiątka i wspaniały prezent.

-Czyli trafiłem?

-W samą dziesiątkę. Dziękuję jeszcze raz. 

-Dobra, dobra. Ja będę się zwijał, muszę odwiedzić stare kąty.

-Jasne. Miło było, myślę, że wpadniesz jeszcze przed wyjazdem - poczułam, że Kubiak objął mnie ramieniem.

Odprowadziliśmy zawodnika Modeny do samego jego samochodu. Kiedy odjechał wtuliłam się w mojego Miśka.

-Nareszcie - mruknął.

-Przeszkadzał Ci on? - zadarłam głowę do góry.

-Nie wcale, taki uprzejmy.

-Czepiasz się. Idziemy do domu? - zaproponowałam.

-Mhm - mruknął.

Kilka godzin później usiadłam przy laptopie oraz zajęłam się zdjęciami młodej stażystki. Brakowało mi czegoś w nich. Jednak to tylko w niektórych. Reszta oceniam na dobrą. Podłączyłam aparat kablem USB i skopiowałam sobie kilka zdjęć. Odwiedziłam jeszcze FanPag'e, gdzie dodałam post. Wykorzystałam tą chwilę dla siebie na słuchaniu muzyki.

-Widziałaś gdzieś mojego Bum Box'a? - wyrwał mnie głos Michała.

-Do czego ci on? - zapytałam zatrzymując piosenkę.

-Widziałaś go? - nie odpowiedział mi na pytanie.

-Widziałam.

-Gdzie?

-W kąciku gospodarczym. Tam go ostatnio położyłeś.

-No tak, dzięki. - rzucił i wyszedł.

Wróciłam do rozrywki.

Jednak znowu nie na długo. Skype zaczął dzwonić. Ucieszyłam się, bo to była przyjaciółka. Odebrałam połączenie i za jednym razem włączyłam kamerkę.

-Cześć rybko! - uśmiechnęłam się.

-Hej, co tam? 

-Dobrze, Zbyszek przyjechał. Odwiedził nas, posiedział trochę u nas, pośmieliśmy się. A u ciebie?

-A może być, Grzesiek dzwonił.

-Grzesiek? - zdziwiłam się.

-Tak, pytał jak się mam itd.

-To chyba dobrze... - zaczęłam.

-On nadal coś do mnie czuje. Milena, ja go już nie kocham.

-Nie chcę się wtrącać, ale zachowałaś się trochę nie fair wobec niego.

-To nie tak... - wyszeptała.

-A jak?

-To on powinien mnie nienawidzić, a nie ja niego.

-Co to znaczy? - zapytałam.

-Zdradziłam go - powiedziała pewnie.

-I on nadal Cię kocha jak wariat? Po takim czymś co mu zrobiłaś?

-No jak widzisz... A najgorsze jest to, że dałam się zwieść. 

-Powiem Ci tylko tyle, zrobiłaś głupotę. Grzesiek Ci wybaczył, a ty uciekłaś.

-Nie tylko z tego powodu, nie mogłam już pracować w spółce Resovii...

-Dlaczego? - zadałam kolejne pytanie.

-Prawdopodobnie rozbiłam małżeństwo Konarskich - kiedy to powiedziała, zrozumiałam o co chodziło Dawidowi. Wtedy kiedy trener go zmienił. Jego słowa: "Mam mały kryzys w małżeństwie". Wszystko się wyjaśniło. Zadziwiająca postawa Kosoka. Mimo, że dowiedział się o zdradzie ukochanej, chciał jej wybaczyć, dalej z nią być.

-Jesteś tam? - zza myślenia wyrwał mnie głos Julki.

-Tak, wiesz co? Muszę już kończyć, słyszę, że Michał mnie woła - skłamałam. 

-Jasne. Porozmawiamy innym razem. Pa - rozłączyła się.

Podrapałam się po głowie. Nie wiedziałam, co mam o tym wszystkim myśleć. Winna całego zajścia wyjeżdża. Zresztą, to nie moje sprawy.

Głośna muzyka rozległa się na zewnątrz. Po to mu był ten sprzęt. Wyłączyłam laptopa i skierowałam się do wyjścia. Zbiegłam po schodach i wyszłam na podwórko. 

-Sposób na nudę? - zaśmiałam się widząc Kubiaka leżącego na trawie i odbijającego Mikasę.

-Wiedziałem, że Cię tu zwabię.

-Skończyłam rozmawiać z Julią.

-I co tam u niej?

-Dowiedziałam się czegoś. Chodź, usiądź to wyjaśnię.

I tak też zrobiłam. Opowiedziałam Kubiakowi to, czego dowiedziałam się kilka minut temu. Również był zdziwiony. 

-No to namieszała - wypowiedział.

-Nie zawracajmy sobie tym głowy. Masz jakieś piwo? Muszę się odstresować.

-Mam, już Ci przynoszę.

Siedzieliśmy, rozmawialiśmy, żartowaliśmy do późnego wieczoru. Dlaczego zawsze coś musi być nie tak?

Witam :)

Bryyy! -13 na termometrze. A u Was?

Przepraszam Was za ten rozdział, moim zdaniem jest napisany bardzo chaotycznie. Kolejny z którego jestem nie zadowolona.

Wczoraj wraz z łasicą dodałyśmy nowy, 5 rozdział :) Serdecznie zapraszam mozesz-wiecej-niz-myslisz.blogspot.com/

Kto się spodziewał, że Julia zdradzi Grzesia?

Dziękuję za każdy komentarz, opinię pod rozdziałem 40. Liczę, że będzie ich więcej. ;>

Do następnego, Jullaa.

Świetne jest to zdjęcie :)